Norwegia 2014, scenariusz i reżyseria: Eskil Vogt, dramat, czas trwania: 96 minut
Trzydziestoparoletnia bohaterka filmu – Ingrid – niedawno straciła wzrok. Z każdym dniem izoluje się od świata zewnętrznego, który przestaje być dla niej przyjazny. Przesiaduje na rudym fotelu, słucha muzyki, popija herbatę. Boi się wychodzić z domu, bo przeraża ją obcy, niewidzialny świat. Siedzi więc całymi dniami w bezpiecznym mieszkaniu, próbując wypełnić jakoś czas podczas nieobecności męża, Mortena. Zaczyna pisać powieść. Najpierw dlatego by zatrzymać w ten sposób zapamiętane miejsca, przedmioty i barwy. Następnie, by dać upust swoim niepokojom wynikającym z podejrzeń o niewierność męża. Bohaterem powieści zostaje Morten. Ingrid wplątuje go w internetowy romans z samotną matką, Elin. Ale Elin to nie tylko kochanka, najwyraźniej może uchodzić za alter ego autorki, zwłaszcza od chwili kiedy też traci wzrok. Jest jeszcze trzecia postać, Einar – podglądacz i pasjonat pornografii. To bohater „zapasowy”, na wypadek gdyby Morten wrócił skruszony do Ingrid, wówczas autorka mogłaby wspaniałomyślnie skłonić drugą parę ku sobie. Ale ta historia, w miarę pisania, coraz bardziej się komplikuje. Do tego stopnia, że przejście od fikcji do realu staje się dla autorki coraz bardziej złożone. To film oparty na grze wyobraźni, swobodnie przeskakującej z poziomu na poziom. Śledzenie jak te dwie rzeczywistości nawzajem się przenikają, może uważnemu widzowi dostarczyć sporo satysfakcji. Pod warunkiem, że zechce podjąć tę grę.
Nagroda Specjalna (Label Europa Cinemas) na MFF w Berlinie
Nagroda na MFF w Sundance
Nagroda FIPRESCI na OFF CAMERA w Krakowie